Finding Nemo ?

25 augustus 2015 - Port Douglas, Australië

 

Op deze voorlaatste dag Down Under, wachtte ons nog één van de indrukwekkendste activiteiten, snorkelen op het Great Barrier Reef. Deze keer kozen we niet voor de maatschappij Poseidon, waar we 7 jaar geleden mee op vissafari gingen, maar voor Wavelenght, die hoog aangeprezen staat op Tripadvisor. We konden het namelijk niet riskeren dat er iemand onder ons (zoals vorige keer bij Bruno) niet ten volle van deze tocht zou kunnen genieten.

De verwachtingen werden helemaal ingelost.  Een kleine boot met max 30 toeristen en  een crew met marinebiologen die ervoor zorgden dat je je op je gemak voelde.

Onderweg naar het rif beleefden we een onverwacht, magisch moment, toen een humpback whale (bultrugwalvis) en haar kalf een showtje in omhoogspringen toonden. De kapitein van de boot voerde de boot stilletjes dichter zodat we optimaal konden genieten en foto's trekken (zie fotofolder). Het kalfje bleef maar springen terwijl de moeder had aangegeven dat ze van die plek zouden gaan wegzwemmen (door het vertonen van haar mooie staart).

Na een dikke 1.5 uur varen bereikten we onze eerste snorkelplek aan de buitenzijde van het rif. Eerst weer even wennen aan de swimsuit, het relatief koude water (25°C) en het ademen door de snorkel maar al gauw was het duidelijk dat we ons in een sprachtige onderwaterwereld begaven. Aller lei koralen, allerlei vissen, dichtbij en verder af. Het was eb dus we moesten oppassen dat we het koraal niet zouden aanraken, wat schade aan het rif alsook aan jezelf kan bezorgen. We kregen een uur de tijd om alles in ons en onze onderwatercamara op te nemen.

Na nog eens 20 minuten varen bereikten we een tweede plek. Daar zou onze vriend Nemo leven, ofte het clownvisje. We deden een half uur duurende snorkeltour met één van de gidsen die ons leidde naar de plek waar we het clownvisje konde zien.  Dat was niet simpel omdat we daarvoor echt wel door heel ondiep water moesten zwemmen (zoveel mogelijk plat op de buik met zo weinig mogelijke zwemvliesbewegingen). Maar wat een onwaarschijnlijk mooi schouwspel, die clownvisjes bij hun anemoon, zo onwezelijk. Na de tour kregen we nog 30 minuten om verder rond te neuzen in die grote visbokaal.

Na een goede lunch en uitleg over het koraalrif kregen we weer 1 uur de tijd om een derde en laatste plek te bestuderen. Weerom een mooi stukje onderwaterparadijs. 

 

 

 

 

Foto’s